Το έθιμο της Αγάπης, ανήμερα της Λαμπρής, στο Κράσι Πεδιάδας, το χωριό των διακοπών των Καζαντζάκη, Βάρναλη και Αλεξίου

Το κείμενο ανάρτησε στο facebook η ιστορικός και αρχαιολόγος, συνεργάτης του Candiadoc.gr, Γιούλη Ιεραπετριτάκηκαι αφορά σε ένα έθιμο του τόπου καταγωγής της, του χωριού Κράσι όπου έκαναν διακοπές ο Καζαντζάκης, οι Αλεξίου, ο Βάρναλης και άλλοι κορυφαίοι του πνεύματος και των γραμμάτων.

Δείτε επίσης:

Ο πλάτανος 2.400 ετών του Καζαντζάκη και του Βάρναλη, στο Κράσι, κηρυγμένο μνημείο της φύσης, έγινε ταβέρνα… (φωτο)

Κράσι: Να σταματήσουν τα σχέδια του δήμου για αποχαρακτηρισμό του μνημειακού πλατάνου


Όταν η υπεράσπιση των μνημείων στο Ηράκλειο ποινικοποιείται…

Διαβάστε την ανάρτηση:

.

Το έθιμο της Αγάπης στο Κράσι Πεδιάδος .

Στο τελετουργικό της ημέρας της Λαμπρής ,κυρίαρχο ρόλο έχουν οι εικόνες .Η εικόνα του ‘”οικοδεσπότη” Αγίου Γεωργίου, έργο του λαϊκού ζωγράφου Ιωάννη Κρανιώτη, “εγκαταλείπει” το τέμπλο της εκκλησίας μια φορά το χρόνο κάθε τέτοια μέρα και μεταφέρεται ευλαβικά στα χέρια των πιστών

προς το κέντρο του χωριού .

Εκεί στη μέση του δρόμου, η”” Πέρα Μπάντα”” του χωριού ,περιμένει να υποδεχτεί τις ‘”επισκέπτριες” εικόνες που εξέρχονται ανθοστολισμένες με λεμονανθούς ρόδα και κρίνα από την εκκλησία του Αφέντη -Χριστού , στην” Κάτω μερά” του χωριού, συνοδευόμενες από τον ιερέα τους ψάλτες τα εξαπτέρυγα και το εκκλησίασμα, για να ενωθούν κι όλοι μαζί, ν’ ανηφορίσουν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου θα τελεστεί η πανηγυρική λειτουργία του Πάσχα κάτω από την επιβλητική παρουσία του αιωνόβιου κυπαρισσιού που δεσπόζει στον χώρο .

Οι εικόνες τώρα παρατάσσονται στον αυλόγυρο της εκκλησιάς και η βροντερή φωνή του παππά- Μανόλη αντηχεί.

“Αναστάσεως ημέρα

Λαμπρυνθώμεν λαοί ‘”

Η τελετή θα ολοκληρωθεί με την απόδοση τιμών και λατρείας προς τις εικόνες .Αφού τις ασπαστούν μια προς μία, θα τους δοθεί ως αναστάσιμο δώρο ,ως ευλογία από το χέρι του ιερέα ,η ροδαρά .(μια μικροσκοπική ανθοδέσμη από τα πρώτα ρόδα κι άλλα μυρωδάτα λουλουδάκια της Άνοιξης που τυλίγονται όμορφα ,όμορφα από τις γηραιότερες γυναίκες του χωριού το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής και φυλάσσονται ευλαβικά μέχρι την επόμενη χρονιά )

Με τις ροδαρές στα χέρια στέκονται γύρω από τις εικόνες και καρτερούν τους συγχωριανούς τους για να φιληθούν και να φιλήσουν , για ν’ ανταλλάξουν θερμές ευχές και αντευχές

“Φιληθείτε γλυκά χείλη με χείλη

πέστε Χριστός -Ανέστη εχθροί και φίλοι “

Έτσι γράφει ο εθνικός μας ποιητής για το φιλί της Ανάστασης που μέσα από το έθιμο του λαού μας οι άνθρωποι έρχονταν τόσο κοντά , έτσι που έχθριτες και παρεξηγήσεις της μικρής κοινωνίας χάνονταν στη στιγμή , κάτω από τη μαγική επίδραση του αναστάσιμου ασπασμού .Αγάπη , συγχώρεση,συναδέλφωση των ανθρώπων. Να το βαθύτερο κοινωνικό μήνυμα που περικλείει το έθιμο της Αγάπης .

Δεν είναι καθόλου τυχαίο βέβαια ότι την μέρα της Λαμπρής, διάλεγαν όσοι γίνονταν “αδελφοποιτοί” ακολουθώντας παμπάλαιες παραδόσεις που προσφωνούσαν και τους εχθρούς αδελφούς.

Σχετικά Άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

* Το email σας δεν θα εμφανιστεί